Du musst dein Leben ändern!
Musisz życie swe odmienić!
To wezwanie do samoświadomości i zmiany jest zaczerpnięte w tej formie z wiersza niemieckiego poety Rainera Marii Rilke (1875 - 1926) .
Oczywiście chodzi o słynny sonet "Archäischer Torso Apollos" (Starożytny tors Apolla) ze zbioru "Der neuen Gedichte anderer Teil" z roku 1908. Poniżej zamieszczam pełny tekt utworu w wersji oryginalnej i w genialnym przekładzie na język polski pana Andrzeja Lama.
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
DE
Archaïscher Torso Apollos
Wir
kannten nicht sein unerhörtes Haupt,
darin die Augenäpfel reiften. Aber
sein Torso glüht noch wie ein Kandelaber,
in dem sein Schauen, nur zurückgeschraubt,
darin die Augenäpfel reiften. Aber
sein Torso glüht noch wie ein Kandelaber,
in dem sein Schauen, nur zurückgeschraubt,
sich
hält und glänzt. Sonst könnte nicht der Bug
der Brust dich blenden, und im leisen Drehen
der Lenden könnte nicht ein Lächeln gehen
zu jener Mitte, die die Zeugung trug.
der Brust dich blenden, und im leisen Drehen
der Lenden könnte nicht ein Lächeln gehen
zu jener Mitte, die die Zeugung trug.
Sonst
stünde dieser Stein entstellt und kurz
unter der Schultern durchsichtigem Sturz
und flimmerte nicht so wie Raubtierfelle
unter der Schultern durchsichtigem Sturz
und flimmerte nicht so wie Raubtierfelle
und
bräche nicht aus allen seinen Rändern
aus wie ein Stern: denn da ist keine Stelle,
die dich nicht sieht. Du mußt dein Leben ändern.
aus wie ein Stern: denn da ist keine Stelle,
die dich nicht sieht. Du mußt dein Leben ändern.
PL
Starożytny tors Apollina
Nie znaliśmy tej jego
niesłychanej głowy
i oczu, co w niej dojrzewały. Ale
ten tors jaśnieje jak kandelabr w chwale,
a w nim wzrok jego, tylko uwięziony,
i oczu, co w niej dojrzewały. Ale
ten tors jaśnieje jak kandelabr w chwale,
a w nim wzrok jego, tylko uwięziony,
żyje i świeci. Nie mógłby
inaczej
łuk piersi cię oślepić, w cichym zwrocie
lędźwi nie mógby otrzeć się przelotnie
uśmiech o środek, który płodność znaczy.
łuk piersi cię oślepić, w cichym zwrocie
lędźwi nie mógby otrzeć się przelotnie
uśmiech o środek, który płodność znaczy.
Inaczej stałby niekształtny,
skrócony,
ten kamień z odtrąconymi ramiony
i nie lśniłby jak skóra drapieżnika;
ten kamień z odtrąconymi ramiony
i nie lśniłby jak skóra drapieżnika;
i nie wyrywał się ze swych
krawędzi
jak gwiazda: każda kamienia drobina
cię widzi. Musisz swe życie odmienić.
jak gwiazda: każda kamienia drobina
cię widzi. Musisz swe życie odmienić.
przeł. Andrzej Lam
pierwodruk: „Poezje nowe.
Życie Maryi”, Warszawa 2010
Kommentare
Kommentar veröffentlichen
Zamieszczając komentarze na naszym blogu ponosisz całkowitą odpowiedzialność za ich treść! Pamiętaj, że uprawianie hejt'u może skutkować naruszeniem dóbr osobistych osób trzecich a nawet naruszeniem przepisów prawa karnego! Komentarze obraźliwe, bądź naruszające normy obowiązującego prawa będą bezwzględnie usuwane!